Warto wyrwać się na chwilę z komfortu swojej codzienności i zastanowić, przez co potrafią przechodzić inni. Mój brat jest chory. Ciężko, nieuleczalnie chory. Mieszka w domu opieki, gdzie zajmują się nim specjaliści. Przebywa na oddziale dla osób ze znacznymi zanikami pamięci. On i podobni do niego ludzie z pobliskich pokojów są naprawdę niesamowici. Można zbyt łatwo odnieść wrażenie, że ich nie ma. Że są nieobecni. A tymczasem pod warstwą niepamięci wciąż jest obecność! Osobowość, możliwość kontaktu. Warto się otworzyć, poświęcić czas na coś, co nie jest nakierowane na nas i nasze potrzeby, lecz na społeczność, na to, czego mogą potrzebować ludzie wokół nas. Na dawanie. Ważne jest, by się nie poddawać, stale podejmować próby wyjścia z własnej strefy komfortu, przyzwyczajeń. Próbować się wczuć w położenie innych. W najdziwaczniejszych losach ludzkich zawsze można znaleźć coś fascynującego. Wtedy łatwiej jest przestać zwracać uwagę na to, że świat nas gorzej traktuje, bo jesteśmy starsi, że nas często z tego powodu nie widzi. To, co dostajemy w zamian, jest w stanie nas zmienić na lepsze.

Diane Keaton – Zauważam, że ludzie nie lubią starszych osób

“Wysokie Obcasy” 19.08.2017 r.